Donderdag 29 mei: Een officieus begin.
Al vroeg werd er begonnen om het een en ander te verzamelen voor het Spel Zonder Grenzen. Inmiddels is het bekend dat de verschillende denzoekgroepen op deze dag dit evenement organiseren. Helaas heeft een groep verstek laten gaan waardoor de Mei-Jongens zich – in verband met de georganiseerde spellen – genoodzaakt voelden zich op te splitsen in twee groepen; jong tegen oud. Aan het einde van de rit waren de Ouwe en de Pumuckels gezamenlijk winnaar van deze strijd. In de avonduren werd er verzameld in het clublokaal voor een gezellig samenzijn tijdens het sjtichelsjtundje.
Vrijdag 30 mei: Zoeken en zagen.
Het versieren van de straat en wagen verliep dit jaar in recordtempo. Wellicht waren we zo vroeg klaar aangezien er niet genoeg ‘tierips’ waren gebruikt in de berkenboompjes. In de middag vielen veel boompjes om en moesten een aantal leden worden opgetrommeld om dit te herstellen.
Rond de klok van 20:00 uur druppelden de Mei-Jongens rustig binnen in ’t Ströatje. Na een paar drankjes werd door de KK besloten een vergadering te houden, waarin de leden werden geïnstrueerd over de komende dagen en bovenal de komende nacht.
Middernacht kroop dichterbij en de Mei-Jongens waren in groepjes vertrokken. Op verschillende punten werd verzameld alwaar men vervolgens werd opgepikt en naar een locatie ver buiten het gebied werd gebracht. Na een korte wandeling met touw en zaag werd de nervositeit en onwennigheid voor de jongere leden omgezet in spanning. Het was hier echt pikkedonker waardoor de KK de den niet meer kon vinden. Na enig overleg werd besloten een willekeurige den te zagen en toen deze eenmaal plat lag bleek het een mooie spel-den te zijn. De klus van schoonmaken, slepen, wegkomen en verstoppen verliep spoedig waardoor de meeste leden rond 04:00 uur in bed lagen.
Zaterdag 31 mei: De koppeltjes.
Op deze dag is het rusten erg belangrijk. De zwaarste (en ook de mooiste) dagen moeten nog komen en daarop kun je de energie goed gebruiken. Veel leden hebben dan ook rustig aan gedaan. Het bestuur is in de namiddag met een presentje en een bloemetje op bezoek gegaan bij onze beschermvrouw Ria Blezer, die helaas vanwege haar gezondheid niet kon deelnemen aan de Mei-week.
Zoals vertrouwd gaan de Mei-Jongens op zaterdagavond naar het mei-bal van onze zustervereniging in Abdisssenbosch. Ook is bekend dat wij hier vroeg weg moeten in verband met het uitroepen van de mei-köppelkes. Om 24:00 uur konden wij hieraan beginnen en al gauw had iedereen in de gaten dat het een geweldige nacht zou worden, met veel gezang trokken de Mei-Jongens door de Groenstraatse contreien. Na een paar uur werd de feeststemming voortgezet in de tuin van Mei-Koningin Linda Huntjens, waar men nog een paar gezellige uurtjes heeft gehad.
Zondag 1 juni: Opening meiweek.
Zondagochtend waren de Mei-Jongens vroeg uit de veren voor het traditionele Eieren en Geld ophalen. Het weer zat ons deze dag goed mee. De zon scheen volop en het was lekker warm waardoor wij ruim op tijd klaar waren. Groenstraat, bedankt voor jullie giften in onze mandjes!
Omdat we zo vroeg klaar waren, waren ook veel Mei-Jongens al vroeg in de avond in ’t Ströatje te vinden. Gezellig werd er gekletst, een biertje gedronken, gesjticheld en plezier gemaakt. Nadat de voorzitter om 22:00 uur de meiweek had geopend, werd door de KK besloten een vergadering te houden. Op deze vergadering kregen we te horen dat we met z’n allen via de achterdeur zouden vertrekken en in verschillende groepjes een fopden zouden gaan ophalen, die overigens al plat lag dankzij onze vrienden uit Abdissenbosch.
Met redelijk wat Mei-Jongens op de been werden we (gelukkig) een aantal keer gezien en waren het vooral de Pumuckels die ons in de gaten hielden. Echter na wat sprintwedstrijden en het spelen van verstoppertje waren wij voor de Pumuckels nergens meer te bekennen. Overigens geloven nog een aantal dat wij toen met de echte den onderweg waren….
Zoals gezegd gingen wij op pad met de fopden die even later aan de rand van het gebied werd gedropt, wellicht konden wij deze nog gebruiken in het verloop van het spel.
Maandag 2 juni: “Let the games begin”……
Maandagochtend, lekker rustig in het gebied. De vogeltjes fluiten, denzoekers beginnen hun eerste sporen te trekken en de Mei-Jongens zijn naar het werk, naar school of slapen hun roesje uit. Pas in de avond kwamen de Mei-Jongens bij elkaar om gezamenlijk te eten. Na het eten gaf de KK instructie en werd er gewacht op een bepaald seintje zodat er weer in verschillende groepen vertrokken kon worden richting spel-den. Alles verliep deze nacht vlekkeloos. Het ophalen en binnenkomen verliep voortreffelijk en we werden nergens gezien. De den werd in de Boslocatie ingegraven tussen houten platen en vakkundig weggewerkt. Een mooie plaats waarvan we zelf dachten dat de den enige dagen zou blijven liggen.
Dinsdag 3 juni: Het halen van de sier-den.
Ook op dinsdag is er geen nieuws te melden. Zoals gebruikelijk gaan de Mei-Jongens op dinsdagavond de sier-den zagen. Met de nodige mankracht en verbruikte energie lag de den snel plat, jammer genoeg regende het keihard waardoor elk lid tot op het bot doorweekt was. De reis naar de Groenstraat verliep snel en kon men hierna zich thuis gaan opfrissen voor het eten bij de Mei-Koningin. Na hier lekker te hebben gegeten en gedronken werd besloten om toch wat met de fopden te gaan doen. Met een klein groepje werd de fopden opgehaald en werd deze via Waubach naar de Watertoren gebracht. Juist de Pumuckels lagen aan die kant van het gebied op de loer en ons plannetje was dus geslaagd. Al gauw hadden ze ons betrapt en bleven ze ons achtervolgen tot aan het veld. Nadat de fopden in de buurt van de Watertoren was verstopt werd besloten om nog eentje te gaan drinken in ons verenigingslokaal, waar de Ouwe in grote getalen aanwezig waren. Het zou toch niet….?
Woensdag 4 juni: Vuurwerk.
Dit jaar waren het niet de Mei-Meisjes die het spel deden openen, het waren ditmaal de Ouwe. Nadat wij afgelopen nacht huiswaarts gingen hebben de Ouwe de den verlegd. Ze hebben dus gewacht totdat ze zeker wisten dat de Mei-Jongens in bed lagen. Een slimme zet. Ze hadden ons immers maandagnacht betrapt toen wij met de den het gebied in kwamen en vervolgens groepsgewijs de Boslocatie verlieten.
De Kap-Kapitein kreeg het bericht snel te horen en heeft het nieuws verspreid. Wel moesten we zwijgen waar de den lag omdat het voor ons niet zeker was of de den daadwerkelijk was gevonden en verlegd. Na controle bleek het te kloppen en konden de Mei-Jongens gewoon gaan helpen bij het opzetten van de feesttent. De Ouwe hadden veel waardering voor onze verstopplek en gaven aan dat dit een winnende plek zou zijn geweest als we niet werden betrapt of hadden gewacht met deze plek tot aan het eind van de week.
De Ouwe hadden de den meegenomen richting de Warderkapel, alwaar deze in een struik werd gelegd. In de middag zaten de Oldies op de den en werden zij betrapt door de Mei-Meisjes. De Oldies hebben de den niet lang in hun bezit mogen hebben. Al heel gauw werd de den door ons gevonden op de grens bij de vlaggenmasten aan de Gravenweg. Nadat wij instructie over het verstoppen hebben gekregen konden we vertrekken richting verstopplek. Het weer was ineens omgeslagen en kwam de regen met bakken uit de hemel. Niet echt ideaal om een den te gaan verstoppen. Ook wij mochten niet lang genieten, rond middernacht werd de den gemeld door de Mei-Meisjes. Zij hebben de den gevonden in het nieuwe stuk: precies op de grens in de boslocatie nabij het kerkhof.
Donderdag 5 juni: Een rustige dag.
De Mei-Meisjes hebben dus de nacht gekregen en de den mag lang blijven liggen. Wij hadden de instelling dat de Mei-Meisjes het Rimburgerbos ’s nachts niet zouden aandoen en hebben dus aan de verkeerde kant van het gebied gezocht. In de namiddag werd de den gevonden onder de fopden bij de Watertoren. Het waren de Ouwe die de Pumuckels hier op de den hebben betrapt. Na speruur zijn we nog even gaan zoeken maar helaas zonder succes.
Vrijdag 6 juni: Op één haar na….
Al de hele ochtend werd door de Mei-Jongens intensief gezocht en uitgerekend in het laatste stukje gebied dat moest worden uitgekamd lag de den verstopt. De Ouwe hebben de den gevonden in het kleine stukje aanplant nabij Steinbusch op de Europaweg. Vol goede moed begonnen we na speruur opnieuw. Met succes! Helaas zaten de Pumuckles al op de den en waren we dus net te laat. De den lag verstopt in de struiken op het terrein van de Limburghof. Toen eenmaal het speruur voorbij was zijn we grote stukken gaan uitkammen. Jammer genoeg konden we voor etenstijd niets vinden en gingen we terug naar ’t Ströatje voor het etentje dat al jaren samen met Mei-Meisjes plaatsvindt. Na het eten gingen we weer op pad totdat het echt te donker was om nog een hand voor ogen te zien. Hierop werd besloten de Lange Nacht in gang te zetten.
Zaterdag 7 juni: Toen was geluk heel gewoon.
Voor het eerst sinds tijden werd besloten om nog een uur eerder dan normaal te verzamelen om te gaan zoeken. Met veel tegenzin werd er gezocht en het idee dat de den niet meer gevonden zou worden speelde bij menig lid. Echter zou de Kap-Kapitein de Kap-Kapitein niet zijn om door te zetten en om dan rond de klok van 06:30 uur de den te vinden in een haag bij boer Pennartz. Yes, we hebben hem terug en geven hem niet meer weg! Nadat we met de den zijn gearriveerd bij ’t Ströatje werd door de overige zoekgroepen besloten om een vergadering te houden met als hoofdthema de verstopplaats. De KK heeft goedkeuring gegeven en heeft ingestemd met deze verstopplek.
Omdat na de vergadering weinig tijd over was om de den te gaan verstoppen en de vergadering ook heeft besloten dat wij niet meer hoefden te gaan, mochten wij ons tot de terechte winnaar kronen van de meiweek 2014!
Hierdoor heeft onze Jermaine een belofte moeten waarmaken. Zou hij de den vinden en daarmee de meiweek winnen, dan zou hij nog een jaar aanblijven als Kap-Kapitein! Jermaine, bedankt!
In de middag stond de rondgang met de sier-den op het programma met aansluitend de denplanting bij de nieuwe Mei-Koningin. Na de onofficïele ontkroning van Linda Huntjens kon de tocht worden voortgezet en werd uiteindelijk gestopt op de Kapelweg voor het ouderlijk huis van Jony Janssen. Jony mag zich samen met Colin Gerats het meipaar van 2014-2015 noemen.
Gefelicteerd namens alle Mei-Jongens!
Dit was het meiweek verslag.
Namens de Mei-Jongens Groenstraat, Mitchell Fransen en Ivo Heinen